|
Aurelia is een spontaan, wijs, half Italiaans meisje van 10 jaar, dol op katten én ze heeft dyslexie. Daarvoor kwam zij vorig jaar in behandeling bij RID. Zij volgde de dyslexiebehandeling online bij collega Anne. Wij spraken Aurelia hierover.
“Ik vond taal en spellen altijd erg lastig. Vooral met de dictees maakte ik veel fouten en kreeg ik lage cijfers. Ja, daar was ik niet zo blij mee. Dan denk je in je hoofd: ben ik nou dom of slim? Maar eigenlijk had ik dus gewoon dyslexie.”
Dat uit het onderzoek bij Aurelia dyslexie naar voren kwam, was geen grote verrassing voor haar ouders. Aurelia’s moeder, vader en oma hebben ook dyslexie. Na het onderzoek volgt Aurelia iedere week met veel enthousiasme de online dyslexiebehandeling.
“Ik vond het heel leuk om iedere week Anne te spreken en te kijken hoe het gaat. Het allerleukst was het oefenen met Riddel. Hij is heel grappig en als je klaar bent met een opdracht zegt hij: ciao! Dat betekent doei in het Italiaans.”
Bijna iedere dag oefent Aurelia trouw met Riddel op wereldreis en maakt ze haar huiswerk. Aurelia merkt dat het lezen en spellen haar steeds iets makkelijker afgaat en dat ook het leren van andere vakken minder moeite kost.
“Op school hebben wij een taalmuur met allemaal blaadjes, het lukte mij eerst niet om dat te lezen. En opeens lukte dat dus wel! Ik was helemaal blij en ook heel trots op mijzelf. Ook merk ik dat ik nu beter recepten kan lezen. Ik bak heel graag en nu hoef ik mama niet meer iedere keer te vragen om het recept voor te lezen. Tijdens de behandeling leer je ook manieren om te leren, en dit heb ik dan weer gedaan bij het leren van de steden. Ik weet nu hoe iemand met dyslexie het beste kan leren.”
Niet alleen Aurelia heeft veel aan de behandeling gehad. Met de tips en trucjes die Anne vertelt, gaat ook Aurelia’s moeder aan de slag. Zo heeft haar moeder inmiddels een eigen klankaart die zij met regelmaat inzet bij het lezen en schrijven. De laatste behandeling sluiten Anne en Aurelia af op de locatie in Rotterdam en daar overhandigt Aurelia een wel heel bijzonder cadeau aan Anne: een lichtgevend boek. Aurelia sluit hierbij af met de woorden:
“Door jou vind ik lezen weer leuk. Boeken hebben weer licht gekregen. En daarom geef ik jou nu een boek met licht.”
Als ze vroeger moest voorlezen voor de klas vond Lysanne dat super spannend en kon ze wel door de grond zakken. Ook in het dagelijkse leven kreeg Lysanne steeds meer last van de dyslexie. Maar dat is nu helemaal veranderd.
Bart (15) zit nu in het 4e jaar van de middelbare school. Gymnasium welteverstaan. Hij vertelt ons hoe zijn behandeltraject bij RID daarbij geholpen heeft.
Dat Bart en ik dit interview hebben aangeboden (ideetje van Bart) is vooral om de kinderen en ouders die nu bezig zijn met de dyslexiebehandeling te laten weten dat je er later écht heel blij mee zal zijn dat je nu zo veel aan het oefenen bent.
Gebruik mijn huidige locatie