Wat is dyslexie?

Wanneer er op school (al langere tijd) zorgen zijn over de lees- en/of
spellingontwikkeling van je kind, kun je bij ons terecht voor een onderzoek naar dyslexie. Op basis van de uitkomsten van dit onderzoek volgt een advies voor de best passende hulp.

Meer over onze hulp

Eva legt uit

Mensen met dyslexie hebben een hardnekkig probleem met het lezen of schrijven van woorden, of met beide. Wie dyslexie heeft, is niet minder intelligent dan iemand zonder dyslexie. Alleen werken de hersenen anders bij het koppelen van letters en klanken. Eén op de tien mensen heeft moeite met lezen en spellen, bij ongeveer 4 tot 7% is er sprake van dyslexie.

In deze video legt onze behandelaar Eva je uit wat dyslexie nu precies inhoudt.

Hoe kun je dyslexie herkennen?

Vermoed je dat je kind misschien dyslexie heeft? Hieronder vind je een aantal mogelijke aanwijzingen die kunnen duiden op dyslexie:

Een moeilijk op gang komende lees- en spellingontwikkeling waarbij je kind langer dan gebruikelijk voor zijn/haar leeftijd bijvoorbeeld blijft hakken en plakken.
Moeite met het leren van klanken in de lagere groepen van de basisschool.
Het blijven omwisselen van klanken zoals bijvoorbeeld b – d, eu – ui.
Teruglopende scores op het gebied van lezen en spelling. Hierbij kan een verschil zitten tussen het technisch lezen (DMT), tekst lezen en begrijpend lezen. Met name bij het technisch lezen zal sprake moeten zijn van een achterstand willen er vermoedens van dyslexie zijn.
Verminderd zelfvertrouwen.
Verminderd plezier in lezen.
Ontwijkend gedrag als je kind moet lezen.
Pijnklachten zoals buikpijn, hoofdpijn etc. als gevolg van spanning.
Ontstaan van faalangst.
Als dyslexie voorkomt in de familie, heeft je kind een grotere kans op dyslexie.

Oorzaak van dyslexie?

Dyslexie kan erfelijk zijn. Zo horen wij vaak dat een ouder van een kind met dyslexie de problemen met lezen en spellen herkent. Het leren lezen is een ingewikkeld proces wat kinderen niet uit zichzelf ontwikkelen. Ze hebben hier gerichte instructie en oefening bij nodig. De basis van het leren lezen is de letter-klankkoppeling; welke letter zie je en hoe moet deze worden uitgesproken (klank). Op het moment dat de koppeling tussen letters en klanken wordt gemaakt, wordt er een soort weg aangelegd in de hersenen. Hoe vaker de informatie vervolgens herhaald wordt, hoe steviger en groter die weg wordt. Op deze manier leren kinderen steeds sneller letters, delen van woorden of uiteindelijk hele woorden in één keer herkennen.

Juist het aanleggen van deze ‘snelwegen’ in de hersenen is hetgeen wat bij kinderen met dyslexie problemen oplevert. Zij kunnen als het ware alleen via ‘zandweggetjes’ diezelfde informatie ophalen. Je kunt je voorstellen dat dit veel meer tijd kost en dat met name het leestempo achterblijft. Dyslectische kinderen blijven daarom vaak langer spellend lezen (klank voor klank) en ook zie je soms dat ze een radende strategie ontwikkelen. Ze willen dan toch meekomen met het tempo en gaan fouten maken.