De ervaringen van Bart en zijn moeder

Bart: “Eerlijk is eerlijk, ik vond het niet altijd leuk om naar RID te gaan voor mijn behandelingen. Het is namelijk niet leuk om iets te doen waar je niet goed in bent. Maar nu ik ouder ben kijk ik er wel blij op terug, aangezien ik nu heel goed ga op school. Het is dus zeker niet voor niets geweest al dat oefenen. Gelukkig had ik een hele leuke behandelaar. Ik kon altijd veel met haar lachen, dat maakte de behandelingen net even wat leuker. Ik ben haar dan ook heel erg dankbaar voor de hulp die ze mij in die tijd heeft gegeven."

Bart vervolgt: "Toen we op een dag op de basisschool een dictee hadden, merkte ik plots dat ik beter was dan de andere kinderen in mijn klas. Dat was voor mij het moment waarop ik merkte dat de behandeling echt effect had. Ook nu op de middelbare school komt alles wat ik geleerd heb bij RID goed van pas bij het leren van woordjes, het schrijven van opstellen en het maken van boekverslagen. Wat me ook opvalt is dat de ‘onzinwoorden’ me erg helpen bij het leren van vreemde talen, zeker bij klassieke talen als Grieks en Latijn.

Maar wat me eigenlijk het meeste heeft geholpen is misschien wel het maken van huiswerk tijdens mijn dyslexietraject. Hierdoor heb ik een bepaalde werkhouding aangenomen en geleerd om hard te werken, want kinderen met dyslexie weten écht hoe het is om hard te moeten werken. Sommige leerlingen in mijn klas die makkelijk door de basisschooltijd gingen hadden hier veel meer problemen mee tijdens het 1e jaar van de middelbare school, omdat ze niet dezelfde werkhouding gewend waren als ik.

Tegen andere kinderen zou ik dus ook willen zeggen: ‘Ga zeker door met hard werken en oefenen zodat je daar later de vruchten van kan plukken. Denk en blijf positief, dat heeft voor mij erg goed uitgepakt’.”

Ook Barts moeder deelt haar verhaal graag met andere ouders:

“Iedere week met Bart naar RID gaan en daarnaast bijna iedere dag een half uur samen oefenen vond ik eerlijk gezegd best pittig. Bart en ik stonden 's ochtends een half uur eerder op om meteen na het ontbijt te oefenen, voordat ik naar het werk ging en Bart naar school. Dat betekende dat we al om kwart voor 7 zaten te oefenen! Maar het is eigenlijk meteen mijn beste tip die ik ouders kan meegeven. Oefen meteen in de ochtend, voor school en het werk. Niemand is dan moe van een lange werkdag of komt laat thuis waardoor er nog gehaast even tijd gemaakt moet worden om te oefenen.

Als ik terugkijk op onze tijd bij RID denk ik vaak ‘Oh wat kostte het veel tijd en wat was het moeilijk om gemotiveerd te blijven’. Dat lukte uiteindelijk toch wel hoor, omdat we al tijdens de behandeling zagen dat het werkte. En nu, na 3 jaar gymnasium ben ik super trots. Op mijn zoon die zo heeft leren doorzetten, op Daniëlle de behandelaar, en ook wel op mezelf en mijn man. Het mooiste wat me overkwam was dat Bart verzuchtte, “Mam, ik ben je zo dankbaar dat je al die jaren met me hebt geoefend”.

Tegen alle ouders zou ik ook willen zeggen: ‘Zet door, oefen ’s morgens vroeg en weet dat RID echt helpt!’

Dat Bart en ik dit interview hebben aangeboden (ideetje van Bart) is vooral om de kinderen en ouders die nu bezig zijn met een dyslexiebehandeling te laten weten dat je er later echt heel blij mee bent, dat je toentertijd zo consequent hebt geoefend. Ook al had je er niet altijd zin in!”